Παλαιοβιβλιοπωλείο - Εκδόσεις
  • Προβολή

Προβολή όλων των 16 αποτελεσμάτων

  • Errata Ανασκόπηση μιας Ζωής 18.00

    Εrrata An Examined life George Steiner, Μετάφραση Σεραφείμ Βελέντζας,  Scripta Αθήνα 2005, σελ. 304(14*21) μαλακό εξώφυλλο Σειρά Πολιτισμική Θεωρία /Κριτική, Εξαντλημένο, Εξαιρετική Κατάσταση

    Σ’ αυτό το σπινθηροβόλο και γλαφυρό βιβλίο ο Τζορτζ Στάινερ, σε τόνο απροσδόκητα προσωπικό, επιλέγει επεισόδια από τη ζωή του συνδέοντάς τα με τις βασικές ιδέες και τα θέματα που διαπερνούν τη σκέψη του και τα γραφτά του, χωρίς να τα απομονώνει ποτέ από το ταραγμένο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο μες στο οποίο εξελίχτηκαν. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

    • H Μαριονέτα και ο Νάνος- Ο Διαστροφικός Πυρήνας του Χριστιανισμού 15.00

      THE PUPPET AND THE DWARF – THE PERVERSE CORE OF CHRISTIANITY Zizek Slavoj ,Ζίζεκ Σλάβοϊ Μετάφραση  Κώστας Περεζους Αθήνα 2005, σελ. 260 (14*21) Μαλακό Εξώφυλλο, Εξαντλημένο, ΑΡΙΣΤΗ Κατάσταση

      Τον έχουν αποκαλέσει «ακαδημαϊκό ροκ σταρ» και «κακό παιδί της θεωρίας» όμως η γραφή του Σλάβοϊ Ζίζεκ συνδυάζει εντυπωσιακή ευρυμάθεια με συχνές αναφορές στην μαζική κουλτούρα. Στο βιβλίο του “Η μαριονέτα και ο νάνος” επιχειρεί μια διεξοδική ανάγνωση του σημερινού θρησκευτικού αστερισμού από την οπτική γωνία της λακανικής ψυχανάλυσης. Έρχεται κριτικά αντιμέτωπος και με τις δύο κυρίαρχες εκδοχές της σημερινής πνευματικότητας – τον γνωστικισμό της Νέας Εποχής [New Age] και τον αποδομητικό λεβινάσιο Ιουδαϊσμό – και προσπαθεί να αποκαταστήσει τον «υλιστικό» πυρήνα του Χριστιανισμού. Ο τρόπος που προσεγγίζει τον Χριστιανισμό είναι απροκάλυπτα πολιτικός, διακρίνει δε στην παύλεια κοινότητα των πιστών την πρώτη εκδοχή μιας επαναστατικής συλλογικότητας. Εφόσον στις μέρες μας ακόμη και προασπιστές του Διαφωτισμού, όπως ο Γιούργκεν Χάμπερμας, αποδέχονται ότι χρειάζεται κάποιο θρησκευτικό όραμα προκειμένου να θεμελιώσουμε την ηθική και πολιτική μας στάση σε μια «μετεγκόσμια» εποχή, το βιβλίο αυτό – υιοθετώντας μια στάση που είναι καθαρά υλιστική, αλλά, ταυτόχρονα, υπόχρεη στον πυρήνα της χριστιανικής κληρονομιάς – είναι βέβαιο ότι θα συζητηθεί.

      ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
      ΟΤΑΝ Η ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΔΥΣΗ
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
      Η «ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
      Η ΛΟΞΟΔΡΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
      ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. . . ΚΑΙ ΠΙΣΩ
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
      ΑΦΑΙΡΕΣΗ, ΙΟΥΔΑΪΚΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ
      ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

       

      • Βεράρεν (Εμίλ)

        Συγγραφέας: Στέφαν Τσβάιχ | Εκδόσεις: | Ημ. Έκδοσης: 1955 | Σελίδες: 176 | Διαστάσεις: 15,1*22,0

        • Βία Έξι Λοξοί Στοχασμοί 14.00

          Violence Six sideways Reflections, Zizek Slavoj, Scripta 2010, Μετάφραση Νεκτάριος Καλαιτζής, σελ.289 (14*21)Μαλακό Εξώφυλλο, Άριστη κατάσταση

          Αντλώντας τόσο από την υψηλή όσο και από τη λαϊκή κουλτούρα, από τον Καντ και τον Λακάν, από ανέκδοτα και από τον σύγχρονο κινηματογράφο, ο Σλάβοϊ Ζίζεκ, ο επιφανής ακαδημαϊκός που αναδείχθηκε σε ίνδαλμα της σύγχρονης φιλοσοφίας, πραγματεύεται τη βία η οποία ενυπάρχει στην παγκοσμιοποίηση, τον καπιταλισμό, τον φονταμενταλισμό και τη γλώσσα, σε ένα έργο που θα επιβεβαιώσει τη φήμη του ως ενός από τους πιο καταρτισμένους και ρηξικέλευθους διανοητές της εποχής μας.

          Οι ταραχές στα παρισινά προάστια το φθινόπωρο του 2005 αλλά και η εξέγερση της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 2008 έφεραν εκ νέου και με ανησυχαστικό τρόπο στη σκηνή του δημόσιου λόγου το ίχνος μιας καθαρής, ανιδεολογικής, κυριολεκτικά ανόητης βίας. Εξεγερσιακά συμβάντα που δεν διεκδικούσαν τίποτε άλλο παρά μόνο την “αξίωση για αναγνώριση” των υποκειμένων τους. Μια βία που δεν στρεφόταν τελικά ενάντια στη συστημική βαρβαρότητα, αλλά σ’ αυτή την ίδια τη θέση των υποκειμένων της. Μια αυτοκτονική διάσταση που ανέλυσε ο Lacan στο “στάδιο του καθρέφτη”, όταν η βία επιστρέφει στο καταγωγικό της υποκείμενο. Μια πράξη μη νοήματος, που εγγράφεται, σύμφωνα με τον Badiou, σ’ αυτή την ανοησία του Καπιταλισμού, στην α-κοσμία του κόσμου του, στο πένθιμο ίχνος της αφηρημένης του διασποράς.
          Για τον Zizek το ίχνος της βίας εντοπίζεται στον “φόβο τού Πλησίον”, στην ετερότητα του αλλά και σ’ αυτή την ανησυχαστική του εγγύτητα. Είναι από τη μια η βία του υποκειμένου αλλά και αυτή η βία της ίδιας της γλώσσας, του εκφερόμενου νοήματός της, όπως επίσης και η συστημική βία, αυτή η βία της κανονικότητας του πραγματικού. Ενα τρισυπόστατο ίχνος που αντιστέκεται στην αφήγησή του, στην αποκαλυπτικότητα των σημείων του, σ’ αυτή την αντικειμενοποίηση της αλήθειας του. Ο παραληρηματικός χαρακτήρας του βίαιου φαινομένου είναι αυτός που συσκοτίζει και την αφήγησή του. Η ειλικρίνεια της αφήγησης μιας τραυματικής εμπειρίας είναι, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Zizek, αυτή “η ίδια η αντικειμενική της ανακρίβεια, η σύγχυσή της, η έλλειψη της συνοχής της”. Γι αυτό και ο τρόπος που ο Zizek επιλέγει να μιλήσει για τη βία είναι ο τρόπος της ποίησης, αυτή η αφηρημένη ματιά που δεν παραδίδεται στην επιτακτικότητα της εμπειρίας της, αλλά δεν ενδίδει στην απροσδιοριστία της. Μια γλώσσα που αίρει το αντικείμενο από το χωροχρονικό του πλαίσιο, χωρίς παρ’ όλα αυτά να το αφυδατώνει. Ακόμη και όταν αυτό το βίαιο ίχνος απαιτεί επιτακτικά από εμάς την εγρήγορσή μας, αυτό το επείγον είναι για τον Zizek μια ψευδεπίγραφη ευαισθησία, ένα επείγον που αφαιρεί από το υποκείμενο τον ορίζοντα της σκέψης του, την ήσυχη προοπτική του αναστοχασμού του. (ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΡΤΙΝΟΣ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 26-11-2011)

          • Έρως και Ψυχή 12.00

            Στάδια μυητικής εξέλιξης του Ανθρώπινου συνειδητού

            Σε επίμετρο ΟΜαγικός Αυλός του Μότσαρτ, Μια Ερμηνευτική προσέγγιση

            Συγγραφέας: Λεωνίδας Κοβάτσης | Εκδόσεις: Κουλτούρα | Ημ.Έκδοσης: 2010 | Σελίδες: 192 (14*21) Μαλακό Εξώφυλλο

            Απόσπασμα από τον πρόλογο:

             Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι. Ένα μυητικό ταξίδι με τα περάσματα και τις επισταθμίες του. Γι’ αυτούς, φυσικά, που θέλουν να το βλέπουν έτσι. Τα περάσματα αυτά του ταξιδιού της ζωής μας δεν είναι παρά στάδια εξέλιξης της συνείδησης και κατ’ επέκταση της ψυχής μας. Ορισμένα από τα εξελικτικά αυτά στάδια του ανθρώπινου συνειδητού και πιο συγκεκριμένα της θηλυκής αρχής που το “γέννησε”, εξετάζουμε σ’ αυτό το βιβλίο. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όσους αναζητούν το βαθύτερο νόημα που υπάρχει στις σχέσεις των δύο φύλων και πιο συγκεκριμένα στο πώς απρόσωπες και εγωκεντρικές ερωτικές σχέσεις μπορούν να μεταμορφωθούν σε σχέσεις προσώπου προς πρόσωπο. (. . .)

            • Η Πληρωματική Εμπειρία 8.00

              Πέντε δοκίμια μεταφυσικού προβληματισμού.

              Συγγραφέας: Λεωνίδας Χ. Κοβάτσης | Εκδόσεις: Κουλτούρα | Ημ. Έκδοσης: 2003 | Σελίδες: 108 | : (13*21) Μαλακό Εξώφυλλο

              Πέντε δοκίμια μεταφυσικού προβληματισμού. Ο κόσμος -πλήρωμα δεν είναι ούτε ο εξωτερικός ούτε ο εσωτερικός κόσμος της φαντασίας και του ονείρου. Είναι ένας “άλλος κόσμος” που είναι οι δύο προηγούμενοι μαζί αλλά κανένας χωριστά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο).

              Το παρόν έργο το τρίτο μιας τριλογίας, αποτελείται από πέντε δοκίμια ενδοκόσμιας μεταφυσικής, σαν  μια συμβολή στην προσπάθεια που κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος να κατανοήσει βιωματικά την ίδια του τη μοναδικότητα.

               

              • Κείμενα για τη Θρησκεία 15.00

                Russel on Religion Selections of the writings of Bertrand Russel, Μετάφραση Άρης Μπερλής, Scripta 2006 350 σελ. (14*21) ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ Άριστη Κατάσταση

                Σε αυτή την επιλογή ”Κειμένων” για τη θρησκεία, περιλαμβάνονται τα σπουδαιότερα από τα σχετικά άρθρα του Ράσελ (μεταξύ αυτών το διάσημο «Γιατί δεν είμαι χριστιανός»). Η προσέγγιση είναι πολύπλευρη και καλύπτει τη σχέση της θρησκείας με την φιλοσοφία, την επιστήμη, την ηθική και την ιστορία. Τα κείμενα είναι ιδιαίτερα επίκαιρα σήμερα, με την έντονη παρουσία στην παγκόσμια σκηνή του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, μουσουλμανικού αλλά και χριστιανικού.

                Τι είναι ο αγνωστικισμός; Ποια είναι η ουσία της θρησκείας; Έχει πράγματι συμβάλει η θρησκεία εποικοδομητικά στον πολιτισμό; Είναι αντίθετες θρησκεία και επιστήμη; Προάγει η θρησκεία την ηθική; Αληθεύει ότι αν δεν υπήρχαν οι θρησκείες δεν θα υπήρχε ηθική; Τι ρόλο έπαιξε η Εκκλησία στην ευρωπαϊκή ιστορία; Τι οδηγό ζωής και ηθικής μπορεί να έχει ο αγνωστικιστής και ο άθεος; Μπορεί να υπάρξει θρησκευτική συνείδηση εκτός Εκκλησίας; Σε αυτά και άλλα σχετικά ερωτήματα απαντά ο Μπέρτραντ Ράσελ, ο φιλόσοφος που αναζητούσε τη βεβαιότητα και έλπισε ότι θα την βρει στην επιστήμη και στα μαθηματικά, μολονότι, καθώς ο ίδιος είπε κάποτε, «Το πρόβλημα είναι μόνο οι βλάκες και οι φανατικοί είναι πάντα βέβαιοι, ενώ οι συνετοί έχουν πάντα αμφιβολίες».

                ΕΙΣΑΓΩΓΗ
                ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
                ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ
                ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
                ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
                ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
                ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
                ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
                ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ
                ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ
                ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
                ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

                Περιεχόμενα αναλυτικά: Κατάθεση προσωπικών απόψεων {Από το ‘Η διανοητική μου εξέλιξη’ και ‘Απάντηση σε κριτικές’ (Από το ‘Η διανοητική μου εξέλιξη’ – Από το ‘Απάντηση σε κριτικές’) – Η λατρεία του ελεύθερου ανθρώπου – Αυτοβιογραφία: Μυστική φώτιση – Τι είναι αγνωστικιστής; (Τι είναι αγνωστικιστής; – Είναι οι αγνωστικιστές άθεοι; – Εφόσον αρνείστε τον ‘νόμο του Θεού’, ποια αρχή δέχεστε σαν οδηγό ηθικής διαγωγής; – Πώς γνωρίζετε ποιο είναι το καλό, ποιο το κακό; Τι θεωρεί αμαρτία ο αγνωστικιστής; Ο αγνωστικιστής κάνει ό,τι του αρέσει; – Πώς κρίνει ο αγνωστικιστής τη Βίβλο; – Πώς κρίνει ο αγνωστικιστής τον Ιησού, την παρθενική γέννηση, την Αγία Τριάδα; – Μπορεί ο αγνωστικιστής να είναι χριστιανός; – Αρνείται ο αγνωστικιστής ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή; – Πιστεύει ο αγνωστικιστής στη μέλλουσα ζωή, στον παράδεισο ή στην κόλαση; – Δεν φοβάστε ποτέ ότι ο Θεός θα σας τιμωρήσει επειδή τον αρνηθήκατε; – Πώς εξηγούν οι αγνωστικιστές την ομορφιά και την αρμονία της φύσης; – Πώς εξηγούν οι αγνωστικιστές τα θαύματα και άλλες σχετικές εκδηλώσεις της θείας παντοδυναμίας; – Υπάρχουν ευτελή και άγρια πάθη τα οποία η θρησκεία πολεμά. Αν εγκαταλειφθούν οι θρησκευτικές αρχές, μπορεί να επιζήσει η ανθρωπότητα; – Ποιο είναι το νόημα της ζωής για τον αγνωστικιστή; – Η άρνηση της θρησκείας δεν σημαίναι και άρνηση του γάμου, της αγνότητας και άλλων χριστιανικών αρετών; – Η πίστη μόνο στη λογική δεν είναι επικίνδυνη; Η λογική δεν είναι ατελής και ανεπαρκής χωρίς τους πνευματικούς και ηθικούς νόμους; – Θεωρείτε ότι όλες οι θρησκείες είναι μορφές δόγματος ή δεισιδαιμονίας; Ποια από τις υπάρχουσες θρησκείες εκτιμάτε περισσότερο και γιατί; – Ο κομμουνισμός αντιτίθεται στη θρησκεία, όπως και ο αγνωστικισμός. Οι αγνωστικιστές είναι κομμουνιστές; – Θεωρούν οι αγνωστικιστές ότι επιστήμη και θρησκεία είναι αδύνατον να συμφιλιωθούν; – Τι είδους τεκμήριο θα σας έπειθε ότι υπάρχει Θεός;)} / Θρησκεία και φιλοσοφία {Η ουσία της θρησκείας (Προοίμιο – Λατρεία – Συναίνεση – Αγάπη) – Η ουσία και οι συνέπειες της θρησκείας – Γιατί δεν είμαι χριστιανός (Προοίμιο – Τι είναι χριστιανός; – Η ύπαρξη του Θεού – Το επιχείρημα της πρώτης αιτίας – Το επιχείρημα του φυσικού νόμου – Το τελεολογικό επιχείρημα – Τα ηθικά επιχειρήματα για την ύπαρξη του Θεού – Το επιχείρημα για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης – Ο χαρακτήρας του Χριστού – Αδυναμίες στη διδασκαλία του Χριστού – Το ηθικό πρόβλημα – Ο συναισθηματικός παράγων – Πώς οι θρησκείες παρεμπόδισαν την ηθική πρόοδο – Ο φόβος είναι η βάση της θρησκείας – Τι πρέπει να κάνουμε) – Η ύπαρξη και η φύση του Θεού} / Θρησκεία και επιστήμη {Μυστικισμός και λογική (Εισαγωγή – Λογική και διαίσθηση – Ενότητα και πολλαπλότητα – Ο χρόνος – Καλό και κακό) – Επιστήμη και θρησκεία – Κριτική για το βιβλίο του Άρθουρ Έντινγκτον Ο χαρακτήρας του φυσικού κόσμου – Κριτική για το Μυστηριώδες σύμπαν του Τζαίημς Τζηνς – Είναι ασυμβίβαστες θρησκεία και επιστήμη;} / Θρησκεία και ηθική {Η θρησκεία και οι Εκκλησίες – Εγγενείς τάσεις του βιομηχανισμού – Έχει πράγματι συμβάλει η θρησκεία εποικοδομητικά στον πολιτισμό; (Προοίμιο – Χριστιανισμός και σεξ – Οι αντιρρήσεις για τη θρησκεία – Ψυχή και αθανασία – Πηγές της μισαλλοδοξίας – Το δόγμα της ελεύθερης βούλησης – Η ιδέα της δικαιοσύνης) – Η αίσθηση της αμαρτίας} / Θρησκεία και ιστορία {Εισαγωγή στην Ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας – Η θρησκευτική εξέλιξη των Εβραίων – Ο χριστιανισμός στη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων αιώνων – Μωαμεθανικός πολιτισμός και φιλοσοφία – Η Μεταρρύθμιση και η Αντιμεταρρύθμιση} / Ευρετήριο

                 

                • Λόγος περί Παγκοσμιοποίησης και Δημοκρατίας 25.00

                  Πολυχρονίου Χρόνης, Μετάφραση Τζένη Βαριάμη, Νίκη Καρακώστα,  Scripta 2002 σελ. 584 (14*21) ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ Άριστη Κατάσταση

                  Οι συνεντεύξεις που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο ολοκληρώθηκαν στο διάστημα μεταξύ Δεκεμβρίου του 2000 και Νοεμβρίου του 2001. Δέκα από τους πλέον επιφανείς και «προκλητικούς» διανοούμενους, με τεράστια συγγραφική δράση στο χώρο των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών, παρουσιάζουν τον κύριο κορμό των ιδεών τους, αλλά και συμπεράσματα από το ερευνητικό έργο τους, ενώ ταυτοχρόνως πραγματεύονται με κριτικό μάτι τα σημαντικότερα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και φιλοσοφικά θέματα της εποχής μας – από την παγκοσμιοποίηση, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέχρι τον μοντερνισμό, τις επιπτώσεις της κατάρρευσης του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, τις συνέπειες της επικράτησης της ιδεολογίας της ελεύθερης αγοράς και τις προοπτικές για μια δικαιότερη παγκόσμια τάξη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

                  ΠΡΟΛΟΓΟΣ
                  MICHAEL BURAWOY “Η οδύσσεια ενός μαρξιστή εθνογράφου”
                  NOAM CHOMSKY “Ο σύγχρονος ελευθεριακός σοσιαλισμός”
                  RICHARD FALK “Διεθνείς σχέσεις και αναζήτηση μιας ανθρώπινης παγκόσμιας διακυβέρνησης”
                  JOHN GRAY “Ο φιλελευθερισμός στον μεταδιαφωτιστικό κόσμο. Στοχασμοί σχετικά με τον διαταραγμένο παγκόσμιο καπιταλισμό”
                  DAVID HELD “Παγκοσμιοποίηση, κοσμοπολιτισμός και δημοκρατία”
                  MARTHA C. NUSSBAUM “Αρχαία ελληνική φιλοσοφία, δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα”
                  ROLAND ROBERTSON “Παγκόσμιες αναζητήσεις”
                  RICHARD RORTY “Για τη φιλοσοφία και την πολιτική, τον Ψυχρό Πόλεμο και την Αριστερά”
                  RICHARD RORTY “Από τον Πλάτωνα στον μεταμοντερνισμό ή το τέλος της φιλοσοφίας και η κοινωνική ελπίδα”
                  IMMANUEL WALLERSTEIN “Ανάλυση των παγκόσμιων συστημάτων. Η κοινωνική επιστήμη και η τρέχουσα διεθνής κατάσταση”
                  ERIK OLIN WRIGHT “Περί μαρξισμού, κοινωνικών τάξεων και πολιτικής”
                  ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΠΙΜΕΤΡΟ

                  • Ο Νέος Στρατιωτικός Ανθρωπισμός- Μαθήματα από το Κοσσυφοπέδιο 15.00

                    Νόαμ Τσόμσκυ,  Μετάφραση Αθηνά Δημητριάδου, Αθήνα 2001, σελ. 320 (14*21) Μαλακό Εξώφυλλο Εξαντλημένο, Άριστη Κατάσταση

                    Γράφοντας για τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς ο Νόαμ Τσόμσκι θέτει ορισμένα καίρια ερωτήματα για τον Νέο Ανθρωπισμό: τι ακριβώς τον καθοδηγεί; Το ανθρωπιστικό ενδιαφέρον ή τα συμφέροντα των μεγάλων; Η προσφυγή στη βία έγινε όντως εν ονόματι των αρχών και των αξιών; Ή μήπως γίναμε, για μια φορά ακόμη, μάρτυρες επιλογών ιδιοτελών αλλά και τόσο οικείων; Με τη βαθιά γνώση της ιστορίας -και με διεισδυτική επιχειρηματολογία ως προς τη συνάφεια της με τη «νέα εποχή»- ο Τσόμσκι καταρρίπτει έναν προς έναν τους ρητορικούς ισχυρισμούς πως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της μάχονται για έναν κόσμο, όπου οι υπεύθυνοι για τις εθνικές εκκαθαρίσεις δεν θα έχουν πια πού να κρυφτούν. Με το μοναδικό ρωμαλέο ύφος του, ο συγγραφέας εξετάζει διεξοδικά πολλά από αυτά τα γεγονότα που «δεν είναι πρέπον» να θίγονται. Από το ότι οι κυβερνήσεις είχαν επίγνωση πως οι βομβαρδισμοί θα κλιμάκωναν τις σερβικές θηριωδίες μέχρι το ότι για χάρη του πολέμου πήγαν χαμένες πάμπολλες ευκαιρίες διπλωματικής επίλυσης του ζητήματος. Είναι δε τόσα πολλά αυτά τα γεγονότα, ώστε να δικαιολογούν ολόκληρο κεφάλαιο υπό τον τίτλο: «Το σύνδρομο της άρνησης». Δοκιμασίες απαραίτητες ώστε να μην διασαλεύεται η επίσημη εκδοχή της πραγματικότητας.

                    1. «Εν ονόματι των αρχών και των αξιών»
                    2. Πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών
                    3. Μια αποτίμηση των ανθρωπιστικών προσθέσεων
                    Α. Η σφαγή του Ρασκάκ: «Η περιγραφή των ωμοτήτων ήταν το έναυσμα για την αντίσταση»
                    Β. Οι ανθρωπιστικές ανησυχίες στη δεκαετία του 1990: Ένα μικρό δείγμα
                    Γ. «Ανθρωπιστική επέμβαση»
                    4. Το σύνδρομο της άρνησης
                    5. Το ιστορικό των διπλωματικών διαπραγματεύσεων
                    6. Γιατί βία;
                    7. Η παγκόσμια τάξη και οι κανόνες της
                    Εκ των υστέρων
                    Σημειώσεις
                    Ευρετήριο

                    • Ο Πειρασμός του Υπάρχειν 14.00

                      Scripta Αθήνα 2007 Σελ. 240 14*21 Εξαιρετική κατάσταση Εξαντλημένο απο τον εκδ. οίκο ΙSBN 9789607909831


                      Υπάρχει μια θανάσιμη γνώση για τη ζωή, εκ γενετής καταστροφική, την οποία επικαλούνται και συγχρόνως απορρίπτουν τα δοκίμια αυτού του βιβλίου. Τούτο σημαίνει ότι αυτά αναπτύσσονται ως αλληλουχία από αμφιταλαντεύσεις, ως εικονογράφηση μιας εσωτερικής σύγκρουσης. Εάν ο συγγραφέας, μεταξύ του είναι και του ειδέναι, επιλέγει εν τέλει το πρώτο, το κάνει επειδή έχει ασκηθεί να σκέφτεται “εναντίον του εαυτού του”, εναντίον των βεβαιοτήτων του· άλλη μια εσωτερική αντιπαλότητα, την οποία έχει, αυτήν την φορά, εγκαταστήσει στην πιο μύχια περιοχή του. Διότι, όποιος έχει διαγνώσει κάποιες αποπνικτικές αλήθειες, όπως συμβαίνει με τον Σιοράν, ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει, είναι να τις απαρνηθεί, και, αφού το επιτύχει, να εξεγερθεί εναντίον της ίδιας του της γνώσης.
                      “Ο πειρασμός του υπάρχειν” είναι διαμαρτυρία κατά της νηφαλιότητας, παθιασμένη αναλογία του ψεύδους, επιστροφή σε κάποιες σωτήριες μυθοπλασίες.


                      Το να σκέφτεσαι εναντίον του εαυτού σου
                      Περί ενός ασθμαίνοντος πολιτισμού
                      Μικρή θεωρία της μοίρας
                      Πλεονεκτήματα της εξορίας
                      Ένας λαός μοναχικών
                      Επιστολή για κάποια αδιέξοδα
                      Το ύφος ως περιπέτεια
                      Πέραν του μυθιστορήματος
                      Το εμπόριο των μυστικών
                      Λύσσα και εγκαρτέρηση
                      Ο πειρασμός του υπάρχειν
                      Επίμετρο

                      • Παρατηρώντας τον Πόνο των Άλλων 12.00

                        Μετάφραση Σεραφείμ Βελλέντζας, Scripta 2003, σελ. 135 (14*21) Μαλακό Εξώφυλλο, ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ, Άριστη Κατάσταση

                        Το βιβλίο δεν είναι  διαθέσιμο

                        Στον ανά χείρας τόμο η Σούζαν Σόνταγκ εξετάζει σε βάθος την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην “επικαιρότητα”, την τέχνη και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη σύγχρονη καταγραφή του πολέμου και της καταστροφής. Αποδίδουμε με μεγάλη ευκολία στις εικόνες τη δύναμη να προκαλούν τη διαμαρτυρία, να υποθάλπουν, αν όχι να γεννούν, τη βία ή να δημιουργούν απάθεια: αυτές τις θέσεις ακριβώς αναψηλαφίζει η συγγραφέας, ακολουθώντας την αρκετά μεγάλη ιστορία σχετικά με την αναπαράσταση του πόνου των άλλων – από τους Ολέθρους του πολέμου του Γκόγια και τις φωτογραφίες μαρτυρίες για τον αμερικάνικό Εμφύλιο πόλεμο, τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, το λιντσάρισμα των Μαύρων στον αμερικανικό Νότο, τον ισπανικό Εμφύλιο, τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ως τις σύγχρονες εικόνες που προέρχονται από η Βοσνία, τη Σιέρρα Λεόνε, τη Ρουάντα, το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, ή από τη Νέα Υόρκη, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001.

                        ΚΡΙΤΙΚΗ

                        Στο τελευταίο βιβλίο που έγραψε ο Ρολάν Μπαρτ πριν από τον θάνατό του, το 1981, το La Chambre Claire, τονίζει εμφατικά τη σχέση εικόνας, χρόνου και θανάτου. Αναζητώντας την «καλύτερη» φωτογραφία που να απεικονίζει την «ουσία» τής μητέρας του, ο Μπαρτ εντοπίζει τη δομική αντίφαση ανάμεσα στη στιγμιαία φωτογράφιση ενός αντικειμένου ή προσώπου και στη διατήρησή του μέσω της φωτογραφίας στον χρόνο. H φωτογραφία μάχεται την αλλαγή και η υψίστη αλλαγή είναι ο θάνατος.

                        Εικονογραφία της οδύνης
                        Μπορεί ο Μπαρτ να διακρίνει τον θάνατο πίσω από κάθε φωτογραφία, αλλά η Σούζαν Σόνταγκ τον έχει μπροστά της, αφού αντικείμενο μελέτης της είναι η εικονογραφία της οδύνης, δηλαδή φωτογραφίες που απεικονίζουν τη βαρβαρότητα και ιδιαίτερα εκείνες που προέρχονται από τα πεδία των μαχών. Φωτογραφίες που εικονίζουν κατακρεουργημένα πτώματα ενηλίκων και παιδιών, φωτογραφίες που δείχνουν πως ο πόλεμος ισοπεδώνει, διαλύει, γκρεμίζει, καταστρέφει. Τέτοιες φωτογραφίες μάς σοκάρουν, μας στοιχειώνουν, μας πείθουν για την «πραγματική» ύπαρξη ορισμένων γεγονότων στα οποία δεν είμαστε αυτόπτες μάρτυρες. Εχουν όμως τη δύναμη να εμποδίσουν τον πόλεμο; Αυτή την ερώτηση, που πρώτη υπέβαλε η Βιρτζίνια Γουλφ δημοσιεύοντας στις Τρεις Γκινέες (1938) τις σκέψεις της για τις αιτίες του πολέμου, επαναλαμβάνει περίπου εβδομήντα χρόνια μετά η Σόνταγκ. Αφού πρώτα καταλήξει στη διαπίστωση πως ο πόλεμος είναι ανδρικό παιχνίδι, η Γουλφ δηλώνει κατηγορηματικά πως το σοκ των εικόνων μπορεί να ενώσει τους καλόπιστους εναντίον του πολέμου. Αντίθετα η Σόνταγκ, γνωστή για την αντιπολεμική της δράση (από την επίσκεψή της στο Ανόι το 1968, ως τη διαμονή της στο πολιορκημένο Σαράγεβο στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και τις πιο πρόσφατες δηλώσεις της εναντίον της αμερικανικής κυβερνητικής εκστρατείας κατά των ισλαμιστών), υιοθετεί μια πιο απαισιόδοξη στάση, ισχυριζόμενη πως ο πόλεμος δεν μπορεί να καταργηθεί. Αυτή της η πεποίθηση δεν την εμποδίζει να συνεχίσει να αγωνίζεται ώστε να σταματήσουν οι γενοκτονίες ή η κατάφωρη παραβίαση των διεθνών νόμων περί πολέμου. Ενα από τα ισχυρότερα μέσα ενεργοποίησης των πολιτών κατά της βίας είναι, σύμφωνα με τη Σόνταγκ, η ωμή απεικόνισή της. Με την αμεσότητα και την τρομακτική τους σαφήνεια, οι φωτογραφίες φωνάζουν, καταγγέλλουν τα πολεμικά εγκλήματα, προκαλούν αγανάκτηση, προτρέπουν σε δράση.
                        Ωστόσο μια τέτοια θέση ανατρέπει προηγούμενους ισχυρισμούς της συγγραφέως για τη μειωμένη σημασία της φωτογραφίας σε μια κοινωνία που καταναλώνει καθημερινά πλήθος εικόνες και έχει μετατρέψει ακόμη και τον πόλεμο σε θέαμα. Στο περίφημο βιβλίο της On Photography (1977) η Σόνταγκ ισχυριζόταν ότι η ικανότητά μας να αντιδρούμε με συγκινησιακή φρεσκάδα και ηθική μέριμνα υπονομεύεται από το αμείλικτο σφυροκόπημα της αναμετάδοσης χυδαίων και φρικτών εικόνων. Επιπλέον η φαινομενικά αναπόφευκτη εξοικείωση με εικόνες βίας συντελεί στη διάβρωση της πραγματικότητας και εξασθενεί το κύρος της. H ανασκευασμένη άποψη – που προβάλλεται στο Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων – αντικρούει τη μεταμοντέρνα αντίληψη που θεωρεί την πραγματικότητα ως ψευδαίσθηση, απομίμηση ή προσομοίωση (είναι γνωστή η διαμάχη τής Σόνταγκ με τον θεωρητικό της προσομοίωσης Ζαν Μποντριγιάρ). Στον παρόντα τόμο η αμερικανίδα συγγραφέας καταγγέλλει τη μικρή μορφωμένη κοινότητα, που ζει στην πλούσια πλευρά του κόσμου και έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί τις ειδήσεις αποστασιοποιημένη, προσάπτοντάς της «αποστομωτικό επαρχιωτισμό», ανευθυνότητα, ακόμη και διαστροφή. Επιπλέον δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως η κουλτούρα της θέασης εξουδετερώνει την ηθική δύναμη των φωτογραφιών που εικονίζουν αγριότητες.
                        H παραβίαση της αξιοπρέπειας
                        Προκύπτουν όμως άλλα ερωτήματα που έχουν να κάνουν με την αμεροληψία και τη δημοσιογραφική εντιμότητα του φωτογράφου/φωτορεπόρτερ, την καλλιτεχνική αξία και το ηθικό κύρος των σκηνοθετημένων φωτογραφιών ή την παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη διάρκεια φωτογράφισης εξαθλιωμένων πληθυσμών ή νεκρών αμάχων και στρατιωτών. Για παράδειγμα, αν και η εικονογραφία της πολεμικής βίας έχει παλιές καταβολές (με διαπρεπέστερη στιγμή τη συμπύκνωση της φρίκης του πολέμου από τον Γκόγια στις 83 γκραβούρες του με τίτλο Οι καταστροφές του πολέμου), η πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια φωτογραφικής τεκμηρίωσης μιας σύρραξης επιχειρήθηκε κατά τον αμερικανικό Εμφύλιο. Ωστόσο και αυτές οι «αντικειμενικές» φωτογραφίες, όπως και άλλες, μεταγενέστερες, από τον B Παγκόσμιο ως τους πρόσφατους πολέμους της Αμερικής κατά του Ιράκ και του Αφγανιστάν, αποδείχθηκαν «στημένες», «νοθευμένες» ή «λογοκριμένες», ενώ με την πάροδο του χρόνου καταλαμβάνουν τη θέση ιστορικής μαρτυρίας. «Στημένες», γιατί, όπως τονίζει η Σόνταγκ, «φωτογραφία σημαίνει σύνθεση» που συνάδει με την επιθυμία διευθέτησης και διάταξης των στοιχείων στην εικόνα. «Λογοκριμένες», γιατί συχνά γίνεται προσπάθεια επιλεκτικής πληροφόρησης του κοινού από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή από τις εκάστοτε κυβερνήσεις (όπως συνέβη με την περιορισμένη χορήγηση δικαιώματος δημοσιογραφικής πρόσβασης στη διάρκεια της βρετανικής εκστρατείας στα νησιά Φόκλαντ, το 1982). Το διεισδυτικό βλέμμα της Σόνταγκ αποκαλύπτει τη μεθόδευση της ενημέρωσης από τα MME, τα οποία συχνά επικαλούνται αισθητικά κριτήρια (το «καλό γούστο») ή τα δικαιώματα των συγγενών, επιχειρήματα που σαφώς δεν ισχύουν στην περίπτωση των ανυπεράσπιστων θυμάτων της μετα-αποικιοκρατικής Αφρικής, όπου έχουμε μετωπική θέαση των νεκρών και των ετοιμοθάνατων (π.χ., οι αλησμόνητες φωτογραφίες των παιδιών με τα τεράστια μάτια ή πιο πρόσφατα ολόκληρα χωριά αποδεκατισμένα από το AIDS).

                        Συμπερασματικά θα λέγαμε πως το καλογραμμένο, ολιγοσέλιδο βιβλίο της Σόνταγκ είναι μια θαυμάσια πραγματεία γύρω από τα προβλήματα, τις δυσκολίες και τις παγίδες ανάγνωσης της πολεμικής φωτογραφίας. Ωστόσο, διανθισμένο με πλήθος ιστορικές και δημοσιογραφικές πληροφορίες καθώς και αναλυτικές ερμηνείες συγκεκριμένου πολεμικού φωτογραφικού υλικού, το Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων δεν εμπεριέχει καμία από τις φωτογραφίες που σχολιάζονται, γεγονός που αποδεικνύει τη μερική ισχύ της αποφθεγματικής ρήσης «μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις». Ισως γιατί οι λέξεις της Σόνταγκ «μιλούν» εξίσου εύγλωττα με μια εικόνα.
                        Ντόρα Τσιμπούκη (καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών)
                        ΤΟ ΒΗΜΑ, 23-05-2004

                        • Πόλεμος και Βιντεοπαιχνίδια Από τον Σουν Τζου στο X-Box 22.00

                          Έντ Χάλτερ, Scripta 2008, Μετάφραση Νεκτάριος Καλαιτζής, σελ.456 (14*21) Μαλακό Εξώφυλλο, Άριστη κατάσταση

                          Αλλάζουν τα βιντεοπαιχνίδια τον τρόπο που μια νέα γενιά βλέπει τον πόλεμο; Γεμάτα όπλα υψηλής τεχνολογίας, ηρωικούς στρατιώτες της ερήμου και τρομοκρατικά σενάρια αντλημένα από τους τίτλους των τελευταίων ειδήσεων, τα σύγχρονα, καθ’ υπερβολήν ρεαλιστικά βιντεοπαιχνίδια έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη στρατιωτικοποίηση της ποπ κουλτούρας. Πώς αυτό το κάποτε αθώο ψυχαγωγικό μέσο -που σήμερα συναγωνίζεται το Χόλιγουντ σε δημοτικότητα- ενεπλάκη τόσο βαθιά στην προσπάθεια της Αμερικής να κατισχύσει σε μια νέα παγκόσμια σύρραξη;

                          Με εμπεριστατωμένη ανάλυση της μακραίωνης σχέσης που συνδέει τα παιχνίδια με τη στρατιωτική κουλτούρα, από τα πρώτα παιχνίδια που αναπαρέστησαν τον πόλεμο στους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών ως στρατιωτικών εργαλείων κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και την πρόσφατη σοδειά των χρηματοδοτούμενων από το Πεντάγωνο πολεμικών βιντεοπαιχνιδιών, των ακριβοσχεδιασμένων εμπορικών τίτλων και κάποιων ανατρεπτικών εναλλακτικών προσπαθειών.

                          • Ταο Τε Κινγκ Λαο Τσε ( Κέδρος 1978) 25.00

                            Τίτλος Πρωτότυπου Lao Tsu Tao Te Ching a new translatio n by  Gia Fu Feng and Jane English

                            Κέδρος  Αθήνα 1978 Απόδοση Πέτρου Κουρόπουλου από τα Αγγλικά Άριστο αντίτυπο σελ. 172

                            Μεγάλο σχήμα Συλλεκτικό Δυσεύρετο Άριστη Κατάσταση

                            (Το συγκεκριμένο έργο διατίθεται  απο εμάς και σε όχι τόσο συλλεκτικές εκδόσεις σε χαμηλότερη τιμή, αν ενδιαφέρεστε επικοινωνήστε)

                            • Το Δεύτερο Φύλο 16.00

                              Εκδόσεις Γλάρος 1979 Μετάφραση Κυριάκος Σιμόπουλος σελ.784 (14*21) Μαλακό εξώφυλλο Πολύ καλή κατάσταση

                              Το εμβλημάτικο έργο Δεύτερο Φύλο, στην εξαντλημένη – σε μετάφραση του Κυριάκου Σιμόπουλου- έκδοση.

                              Άρθρο της Αγγελικής Στουπάκη στην εφημερίδα Καθημερινή.

                              http://www.kathimerini.gr/317708/article/politismos/arxeio-politismoy/3anadiavazontas-to-deytero-fylo

                              • Το Κοινό Καλό 12.00

                                Tίτλος Πρωτότυπου The Common Good Scripta 2000 σελ. 218 14*21 Εξαιρετική κατάσταση

                                ΙSBN 960-7909-20-8 Διαθέσιμο Εξαντλημένο από τον εκδ. οίκο

                                Επτά μεγάλης διάρκειας συνεντεύξεις του Νόαμ Τσόμσκι με τον Ντέιβιντ Μπαρσαμιάν. Ενότητες των συζητήσεων είναι “Το κοινό καλό” (με θέματα όπως: “Εκείνος ο επικίνδυνος ριζοσπάστης ο Αριστοτέλης”), “Ο γύρος του κόσμου” (“από το Μεξικό και τη Γουατεμάλα ως το Ανατολικό Τιμόρ και ο μύθος του χρέους του τρίτου κόσμου”), “Η αριστερά στις ΗΠΑ” (με θέματα όπως “Έχουν νόημα οι όροι Αριστερά και Δεξιά και τι μπορείς εσύ να κάνεις”).

                                • Φύλο και Κοινωνική Δικαιοσύνη 34.00

                                  Tίτλος Πρωτότυπου: Sex and Social Justice Scripta 2005 σελ. 896 Άριστη κατάσταση ( πολύ μικρή τσάκιση στο εξώφυλλο)  ISBN :960-7909-70-4 Εξαντλημένο από τον εκδ. οίκο

                                  Στο “Φύλο και κοινωνική δικαιοσύνη”, η Μάρθα Νάσμπαουμ οραματίζεται έναν κόσμο αφάνταστα διαφορετικό από τον δικό μας – έναν κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, ζουν με αμοιβαίο σεβασμό και ίση αξιοπρέπεια έναν κόσμο όπου το σεξ δεν είναι αφορμή για κακοποίηση και εξευτελισμό έναν κόσμο όπου οι σεμνότυφοι αναγνωρίζονται ως οι πραγματικά διεστραμμένοι. Φιλελεύθερη, φεμινίστρια και διεθνίστρια, η Νάσμπαουμ είναι, πάνω απ’ όλα, μια εντυπωσιακή θιασώτης του ουμανισμού, με ευρύ πνεύμα και γενναιόδωρη αισθαντικότητα. Τα διαυγή, ρωμαλέα δοκίμιά της προκαλούν το μυαλό, αγγίζουν την καρδιά και αποκαλύπτουν δυνατότητες για εποικοδομητικές πολιτικές θεραπείες.

                                  Κατηγορίες

                                  Καλάθι

                                  Καλάθι

                                  Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.