Συγγραφέας: Διονύσιος Πύρρος (Θετταλός) Εκδόσεις: Κουλτούρα Ημ.Έκδοσης: 1818 (2015) Σελίδες: 300 (14*21) Μαλακό Εξώφυλλο

Μέρος Προλόγου:Ο “αρχιμανδρίτης και ιατροδιδάσκαλος” Διονύσιος Πύρρος, που γεννήθηκε, το 1777, στην Καστανιά των Τρικάλων της Θεσσαλίας και πέθανε, το 1853, στην Αθήνα, ήταν προσωπικότητα με μεγάλη διδακτική, συγγραφική και κοινωνική δράση. Πνεύμα ανήσυχο, με πολυειδή ενδιαφέροντα, διψούσε για μάθηση και με τη διδασκαλία του και τα δημοσιεύματά του προσπάθησε να μεταδώσει στο γένος τις τότε γνώσεις των φυσικομαθηματικών επιστήμων και της Ιατρικής.
Μοναχός στη μονή της Μεταμόρφωσης των Μετεώρων, χειροτονήθηκε εκεί διάκονος. Στα Τρίκαλα ύστερα διδάχτηκε “τα γραμματικά” από τον Στέφ. Σταμκίδη και στον Τύρναβο παρακολούθησε τη διδασκαλία του Ι. Πέζαρου. Περιόδευσε μετά τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, το Άγιον Όρος και κατέληξε στην Πόλη. Εκεί χειροτονήθηκε Ιερέας και εξάσκησε το επάγγελμα του οικοδιδασκάλου. Ταξίδευσε ύστερα στα Ιεροσόλυμα, όπου έμεινε ένα χρόνο. Το 1803 πήγε στη σχολή των Κυδωνιών, όπου επί τρία χρόνια διδάχτηκε από τον Βενιαμίν Λέσβιο άλγεβρα, φυσική, μεταφυσική και ηθική και αρχαίους συγγραφείς από τον Γρηγ. Σαράφη. Μετά πήγε στη Χίο, όπου, στην εκεί σχολή, σπούδασε επί δύο περίπου χρόνια ρητορική κοντά στον Αθαν. Πάριο και αστρονομία, άλγεβρα και τριγωνομετρία κοντά στον Ι. Τσελεπή.